जराशी सांज ढळतांना...
जराशी सांज ढळतांना
तुझा आभास दरवळतो
कुणी पाण्यात ही जळतो
कुणाला मोगरा छळतो...
अशी निसटून जातांना
पुसटसा गंध ठेवून जा
तिथे चांदणे बहरतांना
ईथे अंधार तळमळतो...
तिच्या स्वप्निल डोळ्यातून
आसवांनो नका येवू
कशी सय दाटूनी येते
आणि प्राजक्त ओघळतो...
महेंद्र गौतम.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा