#झड.
सकाळी त्याचा टिनावरचा आवाज ऐकत अजून गरम गोधडीत
फुरंगुटून घ्यायचो आईनं कितीही आवाज दिले तरी उठायचोच नाही.
मग आरामात उठून गरम चहा घेऊन मस्त टीव्ही समोर ऐसपैस बसून सगळी सकाळ
लोळत काढायचो, दुपारचं जेवण उरकलं की कुठलंही आवडत पुस्तक
काढून डोळे जडावेपर्यंत वाचत राहायचं अन मग त्याचा कधी रिपरिप कधी दनदन आवाज ऐकत
गुडूप झोपायचं ते थेट संध्याकाळच्या चहालाच अंथरून सोडायचं
त्या दिवशी गावरान कोंबडीचा बेत हमखास असायचाच बाबांचा.
जेवून चुलीसमोर मस्त गप्पाची मैफिल रंगायची,मजा यायची
ओढ्याचा पूर त्याच पाणी कुणा कुणाच्या घरात घुसायचं,
तळं तर बेभान भरून ओकायचं.
आता तर अश्या झडीत छत्री घेऊन ऑफिसला जायचा जाम कंटाळा येतो
उगाच नॉस्टॅलजीअस व्हायला होतं.
अश्या झडीत काहीच नसावं दुपार लोळत काढावी
पुस्तक वाचून रंगून झोपावं संध्याकाळी बाबाच्या गप्पांसोबत
मस्त जेवण करावं ताटात आईच्या हातची हिरव्या मिरच्यांची कोथिंबीर घातलेली झणझणीत उडदाची डाळ खरपूस ज्वारीची भाकर आणि एखाद दुसरा चुलीत भाजलेला बोंबील सोबत
लिंबूमिर्ची लोणचं बस तुडुंब होऊन जावं. रात्री लाईट गेल्यावर
उशाला स्टूल ओढून कंदिलाच्या मोठ्या वातीत रिमझिम ऐकत
मस्त वाचत पडावं..
अशी झड असावी राव एकदम सुखाची झड...
#महेंद्र गौतम
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा