कातरवेळ....!
दिसं ढळला ढळला...
झाली सांजची ही वेळ...
सुरु मनाचिया होई
अस्वस्थ धावपळ...
पळ कटता कटेना
डोळा वाहे खळखळ...
मन झालं सैरावैरा
कशी कातर ही वेळ...!
माझं मन जणू मृग
नितं धावं तिच्या मागं...
काय धावून फायदा...?
तिचं रुप मृगजळं....!
पळ कटता कटेना...
कशी कातर ही वेळ...!
जरी असेल या क्षणी
मजपासुन "ती" दुर...
मात्र मनाने वाटते
नित काळजाजवळ
तिच्या आठवात आहे...
एक आनंद निखळ....!
मन झाल सैरावैरा...
कशी कातरं ही वेळ.....
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा