टळटळीत दुपार अंगावर काढतो... उन्ह, वारा, पाऊस अखंड झेलतो.. घामान अंगभर डबडबतो बैलांसोबत बैल होऊन राबतो.. शेतकरी आहे मी शेती करतो.... काखेत फाटका सदरा पायात रबरी (टिकाऊ) चपला एखादं ठिगळलेला पायजामा अन् चाळणी झालेल बनियान घालतो तरी कपाशीच्या पिकाची काळजी करतो शेतकरी आहे मी शेती करतो.... कधी विंचु कधी साप डसतो डोळ्यासमोर उपवर पोरीचा चेहरा दिसतो जागलीसाठी रात्री बायकोलाही टाळतो शेतकरी आहे मी शेती करतो... जेव्हा आभाळाला येत नाही दया तडकावी धरणी तशी तडकते काया.. दुबार तिबार जेव्हा करपतात पिकं कर्जाच्या बोजावर उपाय.. गळफास किंवा किटनाशकं.... कंटाळुन शेवटी मरण जवळ करतो... शेतकरी आहे मी.. शेती करतो... जितेपणी जरी कुणी भाव देत नसतो मेल्यावर निदान लाखभर तरी मिळतो.. चितेवर शांत पडलेलो असतांना.. आता जरा विसावा घे.. गोठ्यातला माझा बैल म्हणत असतो.... महेंद्र कांबळे 01.04.12
