काँलेज (ग्रामिण) ........

काँलेज (ग्रामिण)
या येळी ठरवलचं व्हतं.. जाणार
आपणबी कालेजात जाणार...
ती निळीजांबळी झॅक बिल्डींग
आयन्यावाणी फरश्या
मोठी पुस्तकाची लायबरी त्या गार्डनमंदी झोकात
फिरणार... जाणार आपणबी कालेजात
जाणार... ईस्त्री केलेले मास्तर..
भल्या मोठ्या खोल्या चितरागत
कापडातली पोरं... हाव डू हाव डू मनना-
या
पोरी...
आपणबी हाव डू मननारं..
जाणार आपणबी कालेजात जाणारं...
त्या दिशी सांचाला बाला सपश्टच
सांगीतलं... बा यंदा धावी व्हईल
मंग मला कालेजात धाड
दोन जिनच्या पँड घे साळतल्यासारख
ढुंगणावर ठिगळवाली ईजार नगं
शरट पण घे
या येळी गाड्यावरच नग दुकानातले घे...
बेवडा मारता मारता बाप हसला पण लय
बेस बोलला
एक टायमचा बेवडा कमी करणार पण
तुला शिकीवणार
तू मोठा लेक....
धाडणार तुला कालेजात धाडणार... पण
धावी पास नापास कळायच्या आतचं.. बाप
लिवर फुगुन गेला..
निस्त नवसागरच व्हतं
त्याच्या लिवरमधी... माय मने तुवा बाप
चांगला व्हता दारू ढोसायचा पर
घराकडबी बगायचा... आता सा जिवाच
एकटी कसं बगू..? तू मोठा लेक
तुबी द्याया पायजी टेकू.... आता त्याच
कालेजापुडच्या हाटेलात
कपबश्या ईसळतांना... मन
कवा कवा ईचारत...
आपण कवा कालेजात जाणारं...?
सालं आपण कवा कालेजात जाणार...?
महेंद्र कांबळे.