सोसताना सय तुझी
शहारून गेलो राणी
आज दिसभर गारा
आज दिसभर पाणी.
चंद्रमोळी घर माझे
चांदवेड्या चांदण्यात
बरसत येणा सये
आज माझ्या अंगणात.
कानी वाजे सदाकदा
आता तुझा पायरव
आठवांचे भ्रमर गे
करतात गुंजारव.
दिन जाय दिनावाणा
झुरु झुरु रात सरे
रिती झाली कुपी तरी
गंध अत्तराचा ऊरे....
महेंद्र गौतम...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा