सूर्योदयाच्या कविता 1 ...
पहाटच्या पाचाला जेंव्हा
चराचराला जाग येते
उठतात किडे मुंग्या झाडे पक्षी
कुत्री आणि डुकरसुद्धा...
तेंव्हाच जागे होतात
सर्वच धर्माचे कमालीचे श्रद्धाळू लोकं
आणखी हेही की सुरु करतात
लाउड स्पीकर जोरात...
(तेही कमालीच्या श्रद्धाळू भावनेनच)
तस विशेष काहीच नाही पण
एक धर्म दुसऱ्यावर करू पाहतो कुरघोडी
लाउड स्पीकरच्या चढ्या आवाजात...
आणि....
पहाटचा अभ्यास चांगला लक्षात राहतो म्हणून उठलेला
कुणी दहावी बारावीचा विद्यार्थी चडफडतो
रात्री उशीरा सेकंड शिफ्ट करून आलेला
कुणी कर्मचारी कूस बदलत चिडतो
हेही जरा क्षुल्लकचं....
कारण....
लोकांच्या कमालिच्या श्रद्धाळू भावनेचा
आदर करायला हवा..
लोकांच्या धार्मिक प्रवृत्तीचा विजय असो
(माणूस काय बिचारा मर्त्य प्राणी)
महेंद्र गौतम..
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा