जन्मांतरीच देणं...प्रेमकथा

• • पुर्वार्ध 1..
    किती रे छळतोस? किती वेळची वाट बघतेय? एव्हढा कसा उशीर? किती कंटाळलेय मी...
    अगं पण मुद्दाम का केला मी उशीर.. हे बघ यामुळं झाला तो...
    अगं बाई गजरा अन् हे काय माझी आवडती जिलेबी.
    मग? अगदी पहिल्या घाण्याची आणलीय खास तिथ थांबुन गरमागरम.
    किती रे जपतोस?
    तू नाहीस का जपत मला? किती किती जिवं लावतेस.
    हे काय रे? असा रस्त्यात मिठी काय मारतोस. बघेल की कोणी...
    एक सांगतेस?
    विचार.
    तू अशीच राहशील कायम? असाच जिवं लावशील मला? अगं डोळ्यात का पाणी आल उगाच?
    अवघडच आहे रे. स्पष्टच तर बोलले की... जाऊ दे गजरा माळतोस ना तुझ्या हाताने.?
    माहीत्येय का हा मोगरा पण खजील होत असेल तुझ्या केसात?
    ते का म्हणुन?
    त्याच्यापेक्षा जास्त सुगंधी तू आहेस म्हणून... लाजतेस काय, ईतकी गोरीमोरी का होतेयस? अगं हळू किती जोरात हात दाबतेस..
    चल निघायच ना रे घरी वाट बघत असतील. कुठे गेली कुठे गेली करत असतील.
    अन घरी काय सांगाल मॅडम..?
    तेच जे रोज सांगते.... मैत्रीणीकडे...
    लबाड आहेस एक नंबर.
    प्रेमात सगळं माफ असतं सरकार. चला आता...
• • 2.
    का रे किती निरोप धाडायचे तुला?
    मिळाले होते गं निरोप पण मिच भेटायच टाळत होतो.
    पण का? विसरलास आपल काय ठरलं होत ते?
    हसत हसत निरोप घ्यायच ठरलेल कस विसरेन गं.. पण तुला निरोप तोही हसत शक्यच नाही.
    रडू नकोस रे असा ओक्साबोक्सी आधीच किती अपराधी वाटतय मला.
    नाही गं नाही.. तुला का म्हणुन अपराधी वाटावं उगाचं तसा विचारही नको करुस प्लिजं.एव्हढे दिवस किती किती दिलस मला.. तुला सुध्दा मर्यादा आहेतच की कुठल्या आगीतून तू जातेयस ते मला कळतं गं सगळं.. मी सावरेन. तू दुर असलीस तरी छान राहीन मी..
    प्राँमीस कर मला आधी तु तसाच वागशील असं.
    प्राँमीस.
    किती मोठ्या मनाचा आहेस रे. पुढच्या जन्मी ना तुझ्याच जातित जन्म घेईन अन् कायम तुझीच होउन राहीनं. माफ कर मला.
    वेडीच आहेस. एका मोठ्या शासकिय अधिका-याच्या बायकोला असं मुळूमुळू रडायला शोभतं का.
    तुला नाही कळायच रे पण काय गमावतेय ते माझ मलाच ठाऊक.
    श्रीमंत आहे गं तुझं सासरं, मोठी तालेवार माणसं आहेत म्हणे. चार सहा बंगले, एव्हढी शेती सुखात राहशील बघं. तेव्हढंच मला एक समाधान.
    किती भोळा आहेस रे. लग्नाला येशील ना पण?
    नाही गं. जमनारच नाही कितिही हिंम्मत केली तरी.
    आग्रह तरी कसा करु? पण माझी शप्पथ स्वतःची काळजी घे.
    नक्की घेईन. तू स्वतःला सांभाळ अन् सुखाने नांद.
• • उत्तरार्ध-
    3.
    किती हाका द्यायच्या रे? किती वेळची हाँर्न वाजवतेय, लक्ष कुठयं?
    बापरे तू..!!! एव्हढ्या दिवसानंतर.! अगं सिटी बसस्टाँपवर आमच्यासाठी कोण कार उभी करेल म्हणुन दुर्लक्ष केलं. पण ईथ कधी आलीस तू? अन् मला बर ओळखलंस एव्हढ्या गर्दीत.!!
    ते का अवघड आहे रे.? ये गाडीत.
    नको गं बस येईल माझी एव्हढ्यात...
    अरे सोडते ना, बुजतोस काय नवख्यासारखा..!!
    काय आलेशान कार आहे गं तुझी अन् तू कधी शिकलीस ड्रायव्हींग.?
    वेळच वेळ असला म्हणजे शिकावं लागत असं काही..
    मोठी माणसं बाबा तुम्ही?
    किती वर्षानी भेटतोय रे आपण.?
    18-20 कदाचित त्याहून जास्त....
    कित्ती बदललास, डोक्यावरचे केस बघ किती पातळ झालेत हा हा हा.. आणि डोळ्यावर पण चष्मा आलाय.
    ओ बाईसाहेब तुम्ही पण बदलल्यातच की पांढरे पांढरे केस डोकावतायत की डोक्यात पण ईथे कधी आलीस.?
    झालेत की साताठ महीने, ह्यांची बदली झालीय ईथच म्हटल नशीबात असेल तर तुझी भेट होईलचं.
    आणी आज भेटलीस? पण एकटीच कुठ गेली होतीस.?
    माँलमध्ये शाँपींगला. अरे रिकामा वेळ खायला उठतो घरीही कामं करायला नौकर चाकरं..
    मज्जा आहे म्हणायचं..
    पण तु रे स्टाँपवर काय करत होतास?
    तेच जे ईतर चाकरमाने करतात,ऑफीस सुटल्यावर बसची वाट बघणं. आज पगार त्यामुळ जरा उशीरच झाला.
    नौकरी करतोस?
    हो. आहे एक छोटीसी क्लर्कची.
• • मुलबाळ किती आहेत?
    एक मुलगी एक मुलगा. तुला गं?
    एकच मुलगा, पण बाहेरच असतो तो.
    ईकडं कुठं वळवतेस गाडी?
    अरे चहा काँफी घेऊयात ना काही?
    एव्हढ्या मोठ्या हाँटेलात चहा?
    चल जरा निवांत गप्पा होतील?
    काय बघतेस अशी?
    काही नाही किती वाळलास रे?
    छे गं फार दिवसांनी बघतेस ना म्हणुन वाटतय अस तुला?
    हसतेस काय? आणि कसं चाललय तुझं?
    मजेतच. पण कुणी बोलायला मन मोकळ करायला माणुसच नसतो. हे तर सारखे कामात अन् मुलगा बाहेर शिकायला मी आपली एकटीच. जाऊ दे ते. तुझ्या हातातल्या पुड्यात काय आहे खुप ओळखीचा गंध येतोय..
    अरेच्चा विसरलोच की, ही तीच अण्णाची फेमस जिलेबी तुला खुप आवडायची ना? मुलांना पण आवडते माझ्या.. घे पुर्ण घे मी उद्या नेईन परत.
    नको बस थोडीच. घरी ने तुझ्या. तो गजरा दे पण मला.
    हात्तीच्या हे काय घे तुझ्या आवडीचा मोगरा आहे. हिला पण आवडतो मोगरा फार, मीही हटकुन नेत असतो एखादवेळी, खुप खुशीत येते मग ती. फार भोळी आहे बिचारी. अन् प्रेमळ पण.
• • नशीबवान आहे बाबा तुझी बायको. मी तर खुप दिवसात गजराच नाही माळला केसात, मोत्याचा सर सहज मिळतो रे पण जिवंत सुगंधाचा मोगरा मात्र आणत नाहीत हे कधी. जाऊ दे एक ऐकतोस माझं?
    बोल.
    ही साडी देतोस तुझ्या बायकोला?
    बापरे एव्हढी महाग? अगं एव्हढ्या पैशात तर चार साड्या घेईल ती, नको बाबा चिडायची उगाच.
    माझी शप्पथ तुला घे ही साडी. सेल वगैरे लागला होता म्हणं प्लिजं.
    अगं पणं..
    घे म्हटलं ना. चल आता फार वेळ झाला.
    4.
    हे हो काय? किती उशीर केलात आज. मुलं किती वाट बघुन झोपलेत माहित्येय?
    अगं झाला जरा उशीर. पगार नव्हता का आज?
    आणला ना निट. बिलं रखडलीत अन् किराणापण भरायचाय उद्या. माझं मेलीचं हेच बाई. जाऊ द्या तुम्ही कपडे बदला अन् हात पाय धुवा आपण जेउयात मगं बोलु. अहो अशी मिठी काय मारताय मुल उठतील सोडा.
    उठु दे गं. हे बघं.
    अगं बाई एव्हढी महाग साडी.? अख्खा पगार काय यातच घातलाय का की लाँटरी लागलीय.?
    अगं सेल होता स्वस्तात मिळाली. घालुन दाखवं बरं.
    भलतचं. घालेन संक्रांतीला नुसती उधळपट्टी करता.
    हसता काय असे? जा गरम पाणी काढलय फ्रेश व्हा.
    ओके सरकार.
    अहोऽऽऽ
    काय?
    ह्यात गजरा कुठाय? फक्त एकच फुल आहे मोग-याच
    अगं देणेकरी भेटला होता एक वाटेत.. जन्मांतरीच देण होतं..
    दिला मग गजरा........!!!!!!
    महेंद्र कांबळे.